با خود مهربان باشید: بسیاری از افرادی که ساکن شهرها هستند در طول زندگی روزمره خود فعالیت‌های فیزیکی کمی دارند و تمرینات ورزشی منظم انجام نمی‌دهند. هیجان سفر و حضور در جمع دوستان و خانواده سبب گرفتن تصمیمات آنی و گاه اشتباه می‌شود. رفتن به پیاده‌روی‌های طولانی در مسیرهای مرتفع و سخت بویژه در شرایط آب و هوایی شدید، می‌تواند خطرآفرین باشد.
اگر عادت به پیاده‌روی ندارید بهتر است مسیرهای کوتاه و هموارتر را انتخاب کرده و در طول مسیر توقف‌های کوتاه داشته باشید.
یک توقف ده دقیقه‌ای پس از هر یک ساعت پیاده‌روی به دفع مواد زائد حاصل از سوخت و ساز بدن و از بین رفتن خستگی پاها کمک می‌کند. بهتر است با سرعتی معقول پیاده‌روی کنید. اگر در هنگام پیاده‌روی براحتی می‌توانید صحبت کنید، یعنی با سرعتی مناسب گام برمی‌دارید.

گروهی پیاده‌روی کنید:‌ بهتر است در قالب گروه‌های چند نفره به پیاده‌روی بروید. اگر خلوت و تنهایی را ترجیح می‌دهید، حداقل یک نفر را با خود همراه کنید. هنگامی که در مسیرهای خلوت به پیاده‌روی می‌پردازید تنهایی می‌تواند مشکلاتی را فراهم آورد. مزایای پیاده‌روی گروهی شامل استفاده از تجربه‌های دیگران و به اشتراک گذاشتن دانسته‌های شخصی، کمک گرفتن در هنگام آسیب‌دیدگی‌های احتمالی، توزیع باروبنه‌های مورد نیاز در میان افراد گروه و ایجاد همبستگی می‌شود.

مراقب باشید: در هنگام پیاده روی مراقب حیواناتی که در طبیعت زندگی می کنند باشید. مهم ترین خطر، از جانب مارها شما را تهدید می کند. آنها لا به لای بوته ها می خزند و ممکن است شما بدون آن که بدانید به محدوده زندگی شان وارد شوید. بنابراین پیاده روی در مکان های پوشیده از علف و بوته را با کفش های ساق دار و جوراب های بلند انجام دهید.

بد نیست بدانید که 70 درصد گزیدگی‌ها در زیر زانو است. مارهای سمی معمولاً شب‌ها از لانه‌ی خود خارج می‌شوند. بنابراین ترجیحا شب ها پیاده روی نکنید. به جز مارها بسته به طبیعتی که برای پیاده روی انتخاب کرده اید، باید مراقب حیوان های خطرناک بومی منطقه هم باشید. گرگ، خرس، عقرب جزو حیوانات خطرناک ایران هستند. بنابراین قبل از سفر به هر منطقه درباره آن از اهالی منطقه و متولیان محیط زیست استان اطلاعات کسب کنید.

سبک به پیاده‌روی بروید: تا جایی که امکان دارد سبک به پیاده‌روی رفته و وسایل کمی با خود همراه ببرید. سنگین‌ترین مواردی که در وسایل خود می‌گذارید باید غذا و نوشیدنی باشد. استفاده از یک چوب یا عصا می‌تواند در کمتر خسته شدن پاها تاثیرگذار باشد. همواره یک چراغ قوه کوچک به همراه باتری‌های اضافه با خود همراه کنید. داشتن یک آینه کوچک جهت علامت دادن در مواقع اضطراری و برداشتن یک جعبه کوچک کمک‌های اولیه از ضروریات است.

بیشتر غذا بخورید: بدن در طول پیاده‌روی در محیط‌های طبیعی سوخت و ساز بیشتری انجام می‌دهد. پس اگر مبتلا به اضافه وزن هم هستید، در طول پیاده‌روی رژیم را کنار گذاشته و بیشتر از حد معمول غذا و نوشیدنی مصرف کنید. بهتر است پیش از شروع پیاده‌روی غذا خورده و اگر صبح‌هنگام سفرتان را شروع می‌کنید، حتما صبحانه‌‌ای کامل مصرف کنید. در طول پیاده‌روی خود پیش از گرسنه شدن غذا بخورید با این کار بدن کمتر خسته می‌شود. وعده‌های غذایی سبک ولی به تعداد بیشتر، علاوه بر آن که قند خون را متعادل نگه می‌دارد، مانع از ایجاد خستگی یا سنگینی حاصل از وعده‌های سنگین می‌شود. نوشیدن مایعات بویژه آب به صورت مرتب از کم‌آبی بدن جلوگیری می‌کند. در هر یک ساعت پیاده‌روی باید نیم تا یک لیتر آب مصرف شود.

با خود مهربان باشید: بسیاری از افرادی که ساکن شهرها هستند در طول زندگی روزمره خود فعالیت‌های فیزیکی کمی دارند و تمرینات ورزشی منظم انجام نمی‌دهند. هیجان سفر و حضور در جمع دوستان و خانواده سبب گرفتن تصمیمات آنی و گاه اشتباه می‌شود. رفتن به پیاده‌روی‌های طولانی در مسیرهای مرتفع و سخت بویژه در شرایط آب و هوایی شدید، می‌تواند خطرآفرین باشد.
اگر عادت به پیاده‌روی ندارید بهتر است مسیرهای کوتاه و هموارتر را انتخاب کرده و در طول مسیر توقف‌های کوتاه داشته باشید.
یک توقف ده دقیقه‌ای پس از هر یک ساعت پیاده‌روی به دفع مواد زائد حاصل از سوخت و ساز بدن و از بین رفتن خستگی پاها کمک می‌کند. بهتر است با سرعتی معقول پیاده‌روی کنید. اگر در هنگام پیاده‌روی براحتی می‌توانید صحبت کنید، یعنی با سرعتی مناسب گام برمی‌دارید.

گروهی پیاده‌روی کنید:‌ بهتر است در قالب گروه‌های چند نفره به پیاده‌روی بروید. اگر خلوت و تنهایی را ترجیح می‌دهید، حداقل یک نفر را با خود همراه کنید. هنگامی که در مسیرهای خلوت به پیاده‌روی می‌پردازید تنهایی می‌تواند مشکلاتی را فراهم آورد. مزایای پیاده‌روی گروهی شامل استفاده از تجربه‌های دیگران و به اشتراک گذاشتن دانسته‌های شخصی، کمک گرفتن در هنگام آسیب‌دیدگی‌های احتمالی، توزیع باروبنه‌های مورد نیاز در میان افراد گروه و ایجاد همبستگی می‌شود.

مراقب باشید: در هنگام پیاده روی مراقب حیواناتی که در طبیعت زندگی می کنند باشید. مهم ترین خطر، از جانب مارها شما را تهدید می کند. آنها لا به لای بوته ها می خزند و ممکن است شما بدون آن که بدانید به محدوده زندگی شان وارد شوید. بنابراین پیاده روی در مکان های پوشیده از علف و بوته را با کفش های ساق دار و جوراب های بلند انجام دهید.

بد نیست بدانید که 70 درصد گزیدگی‌ها در زیر زانو است. مارهای سمی معمولاً شب‌ها از لانه‌ی خود خارج می‌شوند. بنابراین ترجیحا شب ها پیاده روی نکنید. به جز مارها بسته به طبیعتی که برای پیاده روی انتخاب کرده اید، باید مراقب حیوان های خطرناک بومی منطقه هم باشید. گرگ، خرس، عقرب جزو حیوانات خطرناک ایران هستند. بنابراین قبل از سفر به هر منطقه درباره آن از اهالی منطقه و متولیان محیط زیست استان اطلاعات کسب کنید.

سبک به پیاده‌روی بروید: تا جایی که امکان دارد سبک به پیاده‌روی رفته و وسایل کمی با خود همراه ببرید. سنگین‌ترین مواردی که در وسایل خود می‌گذارید باید غذا و نوشیدنی باشد. استفاده از یک چوب یا عصا می‌تواند در کمتر خسته شدن پاها تاثیرگذار باشد. همواره یک چراغ قوه کوچک به همراه باتری‌های اضافه با خود همراه کنید. داشتن یک آینه کوچک جهت علامت دادن در مواقع اضطراری و برداشتن یک جعبه کوچک کمک‌های اولیه از ضروریات است.

بیشتر غذا بخورید: بدن در طول پیاده‌روی در محیط‌های طبیعی سوخت و ساز بیشتری انجام می‌دهد. پس اگر مبتلا به اضافه وزن هم هستید، در طول پیاده‌روی رژیم را کنار گذاشته و بیشتر از حد معمول غذا و نوشیدنی مصرف کنید. بهتر است پیش از شروع پیاده‌روی غذا خورده و اگر صبح‌هنگام سفرتان را شروع می‌کنید، حتما صبحانه‌‌ای کامل مصرف کنید. در طول پیاده‌روی خود پیش از گرسنه شدن غذا بخورید با این کار بدن کمتر خسته می‌شود. وعده‌های غذایی سبک ولی به تعداد بیشتر، علاوه بر آن که قند خون را متعادل نگه می‌دارد، مانع از ایجاد خستگی یا سنگینی حاصل از وعده‌های سنگین می‌شود. نوشیدن مایعات بویژه آب به صورت مرتب از کم‌آبی بدن جلوگیری می‌کند. در هر یک ساعت پیاده‌روی باید نیم تا یک لیتر آب مصرف شود.